Rośnie antybiotykooporność szczepów gruźlicy
I właśnie przypadków takiej ciężkiej opornej na leki gruźlicy, możemy się spodziewać coraz częściej.
Gruźlica nie przeszła do lamusa, jak mogłoby się wydawać. Ta choroba jest wciąż groźna, a może nawet jeszcze groźniejsza niż kilkadziesiąt lat temu, bo część bakterii, które ją wywołują, stała się odporna na standardowe leczenie.
Pojawienie się lekoopornych form bakterii również przyczyniło się do rozszerzenia zachorowalności. Od roku 2000 do 2004 wzrósł do 20% odsetek prątków odpornych na rutynowo stosowane leki i do 2% prątków opornych na leki drugiego rzutu.
310 000 osób na świecie zachorowało na gruźlicę wielolekooporną, MDR-TB (multidrug resistant tuberculosis), wywołaną przez prątki oporne jednocześnie na dwa najważniejsze leki przeciwprątkowe, tzn. na izoniazyd i ryfampicynę. Większość chorych na MDR-TB to mieszkańcy Chin, Indii, Rosji, Pakistanu i Republiki Południowej Afryki.
W Polsce obowiązuje 1 razowe szczepienie niemowląt szczepionką BCG. Według WHO zmniejsza ono ryzyko ciężkich postaci gruźlicy (zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych, rozsiana gruźlica czyli prosówka). Prawdopodobnie nie zmniejsza jednak istotnie ryzyka zachorowania na gruźlicę. Działania niepożądane szczepionki obserwuje się u około 1 dziecka na 1000 zaszczepoionych.
W większości przypadków gruźlicę można całkowicie wyleczyć. Trwa to obecnie 6-9 miesięcy. Wiele jednak zależy od tego, kiedy chory zgłosi się do lekarza i czy będzie przestrzegał wszystkich jego zaleceń.
pierwotna - przebiega bezobjawowo. U części chorych pojawiają się objawy przypominające grypę, które samoistnie ustępują, ale często pozostają powiększone węzły chłonne. Po kilku miesiącach może dojść do samowyleczenia. Dowodem przebytej gruźlicy będą widoczne na zdjęciu RTG zwapnienia płuc.